Irak, Zaho’dan Türkiye’ye giriş yapıyorum. Gümrükten son derece rahat bir giriş yaptıktan sonra, görevliler barış adası bir ülkeye girdiğimizi, insana sadece ve sadece insan olduğu için güler yüzleri, ilgi ve alakaları müthiş derecede.

Biliyorlar ki bir başka ülkeden girişte ilk çekilen fotoğrafta bu görüntüler kalacak insanların hafızasında. Daha sonra arkadaşlarla Güneydoğu’da yapılmış yatırımları yerinde görmek için orada görevli bir arkadaştan yardım istiyoruz, bizi kırmadan oradaki sanayi, sağlık ve eğitim yatırımı yapılan tesisleri gezdiriyor.

Her yer ışıl ışıl, cadde ve sokaklara yapılan masraflar İstanbul, Ankara’dan farksız. Rehberimiz, burada insanlar hayatlarından son derece memnun ve devletine bağlılar, nedenine gelince buralara demokratik açılımlardan sonra batıda yaşayan büyük iş adamları buralara geldiler işsizlik problemi ve ekonomik sıkıntıları çözecek hatırı sayılır yatırımlar yaptılar.

Neden yapmasın ki? Artık Silopi, Türkiye'nin her tarafına otobanlarla bağlanmış, yapılan hava alanı ile üretilen ürünler hem Türkiye hem de buradan Irak’a son derece rahat satabiliyorlar. Aynı zamanda açılan kurslarla yaşına bakılmaksızın herkese mesleki eğitim ve bilgi veriliyor, sertifikalı yetişmiş eleman oluyor, artık gençlerimizin dağa çıkmaları için herhangi bir nedeni de kalmadı diye anlatıyor bize.

Bu arada sağlık kuruluşlarımıza her gün Irak’tan çok sayıda hasta gelip tedavi oluyor buralar adeta Ortadoğu’nun sağlık merkezi haline geliverdi. Hatta batı illerimizden bile hastalar tedavileri için buraları tercih eder oldular. Bizim buralara yapılan turizm amaçlı tesisler ve 4–5 yıldızlı oteller de bu manada çok işe yarıyor.

Bir görseniz, Kuzey Irak’ta yaşayanlar bizi gıpta ile takip ediyorlar. Bu sağlık tesisleri oradan gelen yoksullara da ücretsiz sağlık hizmeti vererek onların hem güvenlerini kazanıyor hem de sevgilerini. Bu sevgi ve saygıya bağlı olarak ta oralarda hızla Türkçe öğrenme eğilimleri baş gösterdi.

Önceleri buralara alışveriş merkezleri açmak istemeyen Migros, Carrefoursa, Real gibi dev kuruluşlar da cesurca kararlar alarak gelip yatırım yaparak burada ki ticari potansiyeli fark ettiler, çalıştırdıkları personelin tamamı bu yörenin insanı üstelik hem Kürt’çe hem de Arapça biliyorlar. Rehberimiz kendi kendine söyleniyor, “neden daha önce bular olmadı sanki! Devam ediyor anlatmaya; eskiden bu arada derede kalmanın verdiği ruh hali ile kendimizin nereye ait olduğumuzu net olarak algılayamıyorduk ama şimdi işlerin yoluna girdiğinden eminiz.

Haa bu arada Kuzey Irak’ta yaşayanlar kendi aralarında Türkiye’ye ya tam katılım ya da vatandaşlık hakkı konularını gündeme getiriyorlarmış. bu gelişmelerin tamamı tüm Güneydoğu’da böyle diyor. Silopi’de yeni yeni açılan batıda çok örneklerini gördüğümüz sosyal tesislerin neredeyse tüm örneklerini gezince buralarda görebilirsiniz. Eğitime verilen önem had safhada! Buralardaki üniversitelerde eğitim kalitesi nerdeyse tartışmasız mükemmel.

Barışın ve sulhun hâkim olduğu bu bölgeye Ortadoğu’nun tüm ülkelerinden öğrenciler üniversitelerin kapılarını aşındırıyor kayıt yaptırabilmek için. Yani anlayacağınız buralara bahar yeni geldi.

Babam tüm bu olanları dikkatle takip ediyor, bu konular açılınca gözyaşlarını tutamıyor ve “ bu güne kadar nerelerdeydiniz be evladım, Memedimi dağda, Osman’ımı askerde kaybettim ” diyor, bir yandan sevincinden, bir yandan üzüntüsünden, ağlıyor ağlıyor ağlıyor.

Tüm bunların gerçek olması dilek ve temennisi ile hayalimi yazdım.

Gerçekleştiği günü de Demokrasi Bayramı yapalım.